SİZİN HİÇ ANNENİZ ÖLDÜ MÜ?

Benim bir kere öldü.
Hayatı yaşama kılavuzumu kaybettim.
Yemek tarifleri kitabımı kaybettim.
Çocuk büyütme rehberimi, psikoloğumu, dert ortağımı, arkadaşımı, sırdaşımı, bunaldığımda gölgesinde dinlendiğim koca çınarımı kaybettim.
Varlığıyla elini üstümde hissettiğim, sığındığım, güvendiğim zor zamanlarımın  yardımcısını kaybettim.
Sorunlarımın çözümünü kaybettim.
Annem diyebilmeyi kaybettim.
Çocuklarımın Anneannesini kaybettim.
Arkadaşlarımın Ayşe Teyzesini kaybettim.
Babamın Eşini kaybettim.
"Annemler " kelimesini kullanmayı kaybettim.
Sardunyaların ve bütün güzel çiçeklerin sevgilisini kaybettim.
Yeni yemek tarifleri kaşifimi kaybettim.
"Yaptığın işi düzgün yap" diyenimi kaybettim.
"Dürüst ol, doğru söyle" , "Yapamayacağım şeyin sözünü vermem". "Söylediysen yapacaksın" prensiplerini aşılayanımı kaybettim.
Az konuşup, çok iyi dinleyenimi kaybettim.
Hastalığına tevekkülle yaklaşıp, azimle mücadele edenimi kaybettim.
Allah'a tam teslimiyeti olanımı kaybettim.


Sizin hiç Anneniz öldü mü?
Benim bir kere öldü.
Çocukluğumu kaybettim. Yetişkin oluverdim birden bire.

Hayatımda kocaman bir boşluk var şimdi.